Terziler Son Demini Yaşıyor

Çubuk’ta 1966 yılında mesleğine 8 yıl çırak ve kalfa olarak çalıştıktan sonra dükkân açan terzi Sadullah Dolcel muhabbet mekanları olan terziler son demini yaşadığı söyledi.

Yarım asırlık terzilik hayatında geride bırakacağı bir meslek olmadığına üzülen ve sadece hatıraların kalacağının hüznünü yaşayan Dolcel: “Mesleğimiz göz göre göre yok oluyor. Terzilikte çırak sıkıntısı var. Hiçbir meslektaşımızda yetişen eleman yok.

Gelen eleman hemen kaç lira vereceksiniz diyor. Bunu söyleyen bir kişi bu işi yapamaz. Bu mesleğe yapabilmek için bu işi sevmesi gerekiyor. Sevmez ise ne başarılı olabilir ne de yapabilir. Bizden sonra bu meslek korkarım ki sona erecek. Şu anda yetişenler konfeksiyon üzerine eğitim alıyor ve çalışıyor. Terzilik gibi insanı baştan aşağı giydiremiyorlar. Çağımız teknoloji çağı olduğu için el değmeden bile takım elbise çıkıyor.  Her şey makineleşti. Bizim müşterilerimiz tamirat, paça dikim, nadir de olsa takım elbise diktirmek üzere kısıtlı olduğu için bu mesleğe rağbet olmasa gerek. Meslektaşlar olarak hepimiz üzülüyoruz. Biz dünyamızı değiştirdiğimiz anda bu dükkan da ölmüş demektir. Bu meslek ne aç bırakır, nede tok tutar.

İlçe de halen 62 yaşında olmasına rağmen halen çalışan Dolcel, terzicilik mesleğinin de sona yaklaştığını 1985 yılından sonra bu meslekte çırak yetişmediğini bu işlerin artık büyük tekstil fabrikalarında yapılıp üretildiğini ifade etti.

Dünyaya bir daha gelse tekrar bu mesleği seçeceğini söyleyen Dolcel: “Vatandaşı giydirmek hoşuma gidiyor. Zevkli temiz iş, parası az ama temiz helal kazanç sağlıyor. El emeği göz nuru bir iş. Bizler şuan sadece pantolon, yelek, ceket, şalvar dikiyoruz. Bizim şöyle bir farkımız var. Ölçüsüne göre dikiyoruz. 2 çeşit müşterimiz var. Müşterilerimiz bazıları alışkanlık bazıları da konfeksiyon da bedenine göre elbise bulamayan özel tasarımlardan dolayı bizi tercih ediyorlar. Yeni nesil tam teşekküllü yetişirse bu meslekte ekmek yer” diye konuştu.

UĞRAK YERİ MUHABBET MEKANI TERZİLER

Dolcel: “Eskiden beri berber, kahvehane ve terziler uğrak yeri, dostluk ve muhabbet mekanıdır. Bu yüzden terziler ölmesin yaşatılsın. Buraya gelen misafirler çayını içer, yemeğini yer, akşam olunca da evine gider. Bu ezelden beri böyle. Hem ziyaret hem de ticaret, buraya terzilerin güler yüzünüze geliyorlar. İnsanlar burada hatıralarını yaşatıyorlar. Eskiden terzi alışkanlığı vardı. Bazılarında halen var. 30 yaş üstü %80’i terzi alışkanlığı vardır” dedi.

DÜNYANIN EN ESKİ MESLEĞİ YOK OLUYOR

Dünyanın en eski mesleği olan terziliğin şuan son demlerini yaşadığına dikkat çeken Dolcel: “Terzilik pirli bir iş 2. peygamberimiz Hz. İdris ilk elbiseyi dikerek terziciliği öğretmiştir. Onunla ilgili İdris Nebi hülle biçer suphanallah deyu deyu diye güzel bir sözü var. Bizde onun yolunda sonuna kadar devam edeceğiz” diye sözlerini tamamladı.